ÎTİKÂF
VE ADABI
Kelime
olarak itikaf, hapis, men, bir şeye devam
ve mülazemet etmek manalarına gelir. Dinde ise; Cemaatle beş vakit namaz
kılınan bir mescidde veya o hükümdeki bir yerde mükellefin kendisini tutması
demektir. İtikaf, kitap ve sünnetle sabittir. İnsan, itikafa girmekle, kalbini
dünyadan ve dünyadakilerden sıyırmış, kendisini Mevlasına vermiş, O'nun geniş
lütuf ve ihsanına yönelmiş, sağlam kalesine sığınmış olur. İtikafa giren
kişinin hali, mühim bir dileği için yüce bir zatın kapısında durarak
"Dileğim verilmedikçe buradan ayrılmam!" diye yalvaran bir kimsenin
halini andırır ki bu da, o dilek sahibi gibi, yüce Allah'ın kapısında oturup
yarlığanması için yalvarmış durmuş olur. İtikafa giren kimse bütün vakitlerini
namaza tahsis etmiş demektir.
Hayır olan sözü söylemek, itikaf için cami ve
mescidlerin efdal ve cemaati en çok olanını seçmek, itikafta zikre, Kur'an'ı
kerim, hadis, siyer vesair dini kitapları okumağa veya yazmağa devam etmek
itikafın müstehaplarıdır.
İtikafa
ikindi namazından sonra girilir, ramazanın son günü ikindi namazından sonra
çıkılır.Ramazan ayının son on gününde Efendimiz (sav) 'in kuvvetli bir sünneti
olarak yapılan itikaf vardır ki, ihmal etmek büyük bir kayıptır. Hadis-i
Şerifte: "İtikafta olan kimse
günahları defeder ve kendisine bütün sevapları yapıyormuş gibi ecir
verilir." (Ramuz,236/10 ) buyurulmuştur. Efendimiz (sav) kendileri
Allah'ın en sevgili kulu ve insanların en şereflisi oldukları halde, gevşeklik
göstermezlerdi. Ramazanın son on gününde mutlaka mescidde itikafa çekilirlerdi.
Orucun farz oluşundan sonra idrak edilmiş olan on Ramazandan dokuzunda
Efendimiz (sav) itikaf yapmışlardır. Yapamadıkları bir tanesini de daha sonra
kaza etmişlerdir. Bu itikaf anında gece gündüz mescidde kalır ve ibadetleri bir
hayli çoğaltırdı. Bu nedenle itikaf
kuvvetli bir sünnettir. Bir beldede hiç bir kimse itikafa girmezse tüm belde
halkının sorumluğu olacağı bildirilmiştir. Hatta büyük ulemamız para ile adam tutup birilerini itikafa sokmayı da en son
çare olarak tavsiye etmişlerdir. Hiç birimiz
iş, meşguliyet ve zaman yokluğu konusunda her halde peygamber Efendimiz
sallallahu aleyhi ve sellemden daha meşgul ve yoğun iş sahibi değilizdir.
"İçinde imam ve müezzini olan her mescidde
itikafa girilebilir." Ramuz, 341/7
İtikafa
ikindi namazından sonra girilir, ramazanın son günü ikindi namazından sonra
çıkılır.
*****
ÎTİKÂFA GİRECEK
KARDEŞ!
1- İtikafta geçireceğin her dakikada dışardaki
kardeşlerinin hissesi olduğunu hatırından çıkarma. Adeta onların vekili gibi
gayret et. İçerde boş geçireceğin her nefes karşılığında dışardaki kardeşlerine
karşı zimmetleneceğini hatırla. 2- Şer'î
ilimleri öğren. 3- Tasavvuf derslerini itikaftan önceki günlerde eksiksiz
yapmalısın. 4- İtikafta lüzumlu saadât
isimlerini ve duaları önceden ezberle.
5- İtikaftan bir ay önce aşağıdaki gibi namazlara alış; İşrak, duha, evvabin
gece namazı ve teheccüd namazı. 6-
İtikaftan önce aşağıdaki sureleri ezberle ve zamanında okumaya başla.
Sabah Yasin, Öğle Fetih, İkindi Amme, Akşam İzâ Vâkıa, Yatsı Tebareke. 7-
İtikafa girerken girmeyen kardeşlerinin senin eza ve zulmünden bir müddet rahat
edeceklerini tefekkür ederek gir. 8- İtikaftaki kardeşlerinin eksikliklerinin
tamamlanması ile uğraşma. 9- İtikafta kimseye bir şey öğretmek için gayret
etme. (Çünkü orası öğretim ve eğitim yeri değil tatbikat yeridir.) 10.
İtikaftan sonraki zamanlarda kullanmak üzere itikafta bir şey öğrenmek yok. 11-
itikafta teşekkül edecek her iyi halini boynundaki heybenin arka gözüne at. Ön
gözünde hataların bulunsun.
ÎTİKÂF ADABI
:
1- Çamaşır
değiştirmemek. 2-Tırnak kesmemek. 3- Saç, sakal, bıyık kesmemek. 4- vesaire
kesmemek. 5- Saç ve sakal taramamak. 6- Aynaya bakmamak. 7- Güzel koku
sürmemek. 8- Günleri sayamamak. 9- Kimseyle görüşmemek.(zaruret halinde az, öz
ve gizli konuşmak.) 10- İçerde arkadaşlarla dahi konuşmamak. 11- Kimsenin
ahvaline muttali olmaya çalışmamak. 12- İçerde iken kimsenin kusurlarını
görmemek. 13- Kimsenin işine ve vazifesine karışmamak. 14- Mektup vesaire
okumamak ve yazmamak. 15- Daima abdestli olmak. 16- Hergün bir cüz Kur'an'ı
Kerim okumak. 17-Sabah ve akşam Hatmi Hâcegân
yapmak. 18- Her namaz arkasından Kelime-i Tevhid söylemek. 19- Öğle ve
yatsı son sünnetlerini dört rek'at kılmak. 20- Nafile namazlardan işrak, duha, evvâbin, gece yatma namazı ve teheccüd
kılmak. 21- Cuma namazlarını camide kılmak, gerekiyorsa yalnız farzını kılmak.
Kalanlarını bulunduğu yerde kılmak. 22- İtikaf cami dışında ise camiye gidip
gelirken yere bakmak. 23- İçeriye güneş ziyası vurmamak ve karanlık olmak. 24-
Kapı, pencere açmamak. 25- Vazife esnasında başı kapalı olmak. 26- Vazife
esnasında yaslanmamak. (eğer zorlanırsa ayakta devam eder) 27- Uyku altı (6) saat. 28- Gece uykuyu
teheccüde kadar bölmemek. 29- İhtilam olunursa gusülde sabun kullanmamak, yani
kir çıkarmamak. 30- Tuz ile iftar edip yemeği namazdan sonra yemek. 31- Yemek tuzsuz olmak. 32- Yemeğe ekmek
doğramamak. 33- Akşam ve sahur
yemeklerine başlamadan Silsile-i Saadât Efendilerimizin isimlerini
saymak. 34- Her yerde yemek yerken bir kişi tasavvufa ait bir veya iki mesele
söylemek (diğerleri dinler). 35- Akşam ekmek 150 gram, çorba bir (1) kepçe. 36-
Sahurda ekmek 150 gram ve 21 adet çekirdekli üzüm. 37- Su tabi normal kafi
miktarda. 38- İlaç -içten ve dıştan- kullanmamak.
İtikafa gelirken
takke, tesbih, sarık, cübbe, Kur'an-ı Kerim, evrad-ı şerif, yastık, havlu, bir
alt bir üst için iki battaniye
getirilmelidir.
*****
